รูปหล่อ หลวงพ่อเดิม หลวงพ่อน้อย เตชปุญฺโญ (พระครูนิพนธ์ธรรมคุต) ปีพ.ศ. 2516 เนื้อทองเหลือง

รูปหล่อ หลวงพ่อเดิม หลวงพ่อน้อย เตชปุญฺโญ (พระครูนิพนธ์ธรรมคุต) ปีพ.ศ. 2516 เนื้อทองเหลือง

หลวงพ่อน้อย วัดหนองโพธิ์ อดีตเจ้าอาวาสสืบต่อหลวงพ่อเดิม วัดหนองโพธิ์ โดยที่รูปหล่อหลวงพ่อเดิม รุ่นแรกนั้นผู้ที่ลงจารคือ หลวงพ่อน้อย

รูปหล่อหลวงพ่อเดิม วัดหนองโพธิ์ หลวงพ่อน้อย วัดหนองโพธิ์จัดสร้างเป็นรุ่นแรก ครั้งแรก เนื้อทองเหลือง เมื่อ พ.ศ.2516 รุ่นนี้นิยมกันมากครับ หลังจากที่หลวงพ่อเดิมมรณะภาพแล้ว มีรุ่นนี้ที่นิยมที่สุด หลวงพ่อน้อยท่านได้ลงจารกำกับใต้ฐาน เป็นการจารแบบเดียวและยันต์เดียวกันกับที่ท่านได้ลงจารในรูปหล่อของอาจารย์ท่านคือหลวงพ่อเดิม วัดหนองโพธิ์  เหมาะไว้ศึกษาลายมือจารยันต์. และส่งในรายการประกวด
****************************

ประวัติ
หลวงพ่อน้อย เตชปุญฺโญ (พระครูนิพนธ์ธรรมคุต)  อดีต เจ้าอาวาสวัดหนองโพ สืบต่อจากคุณพ่อเดิม วัดหนองโพ

ท่านเกิดเมื่อวันพฤหัสบดี แรม ๗ ค่ำ เดือน ๖ ปีวอก ตรงกับวันที่ ๒๑ พฤษภาคม ๒๔๕๑  ที่บ้านหนองโพ หมู่ที่ ๑ ตำบลหนองโพ อำเภอตาคลี จังหวัดนครสวรรค์ โยมบิดา นายแป้น ชูจันทร์ โยมมารดา นางเงิน ชูจันทร์ มีพี่น้องร่วมบิดามารดารวม ๖ คนคือ

๑. นางริม จันทร์เจริญ (ถึงแก่กรรม)

๒. นางรวย ชวดนุช (ถึงแก่กรรม)

๓. จ.ส.ต.ทอง ชูจันทร์ (ถึงแก่กรรม)

๔. พระครูนิพนธ์ธรรมคุต (มรณภาพ)

๕. นายมี ชูจันทร์

๖. นายมอม ชูจันทร์

เมื่อเติบโตมีอายุสมควรแล้ว ได้รับการศึกษาสมัยใหม่ ตามแบบที่หลวงพ่อเดิมได้จัดขึ้น สมัยนั้นมีเพียงชั้นประถมศึกษาปีที่ ๓ เมื่อเรียนจบแล้วออกไปช่วยบิดามารดาประกอบอาชีพมีการทำนาเป็นพื้นการทำไร่มีเล็กน้อย เช่นการทำไร่แตง ไร่ผัก เป็นอาชีพเสริม พออายุครบ ๒๐ ปี บิดามารดาก็จัดการอุปสมบท ที่วัดหนองโพ เมื่อวันที่ ๒๑ พฤษภาคม ๒๔๗๑ มีพระครูนิวาสธรรมขันธ์ (หลวงพ่อเดิม) เป็นพระอุปัชฌาย์ พระอาจารย์รุ่ง (หลวงพ่อรุ่ง) วัดหนองสีนวล เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระสมุช์ชุ่ม ขนฺธสโร วัดหนองโพ เป็นพระอนุสาวนาจารย์ เพราะท่านเกิดต้นปีจึงอุปสมบทก่อนกำหนดการเกณฑ์ทหาร เมื่ออุปสมบทแล้วก็จำพรรษาอยู่ที่วัดหนองโพ เรียนและสอบได้นักธรรมชั้นโท ประมาณพรรษาที่ ๔ หรือ ๕ ได้ไปจำพรรษาที่วัดหัวหวาย ๑ พรรษา เพื่อไปฝึกเรียนทำพระปรอทจากหลวงพ่อวา ต่อจากนั้น ก็มาอยู่จำพรรษาเป็นประจำ วัดหนองโพ โดยตลอดหลวงพ่อน้อยเป็นคนละเอียดถี่ถ้วน เขียนหนังสือขอมได้สวยงามเรียบร้อย หลวงพ่อเดิมจึงเรียกใช้ใกล้ชิด หลวงพ่อเดิมมอบให้เป็นผู้ลงอักขระพระเครื่อง ตะกรุดและยันต์ต่าง ๆ ตลอดมา กับทั้งทำหน้าที่เลขานุการหลวงพ่อเดิมในตำแหน่ง (เจ้าคณะแขวง) เจ้าคณะอำเภอพยุหะคีรี จึงต้องเข้าประชุมแทนหลวงพ่อเดิม ท่ามีกิจธุระต้องไปก่อสร้างตามวัดต่าง ๆ กลับมาจำพรรษาที่วัดหนองโพบ้างไม่กลับบ้าง ถ้าการก่อสร้างที่วัดใดใกล้จะเสร็จ ท่านก็จำพรรษาอยู่ที่นั่น และทำงานก่อสร้างให้เสร็จแล้วจึงกลับ หลวงพ่อน้อยจึงทำหน้าที่แทนตลอดมาจนหลวงพ่อเดิมพ้นจากตำแหน่งเจ้าคณะอำเภอ 

 เมื่ออุปสมบทแล้วหลวงพ่อน้อยหัดเทศน์มหาชาติเพราะในสมัยนั้นกำลังนิยมเทศน์มหาชาติกันอยู่ ท่านเทศน์ได้ทุกกัณฑ์แต่ที่ท่านเทศน์จนคล่องจริง ๆ นั้นคือกัณฑ์กุมารเทศน์ได้คล่อง ท่านเคยเล่าให้ฟังว่าเขานิมนต์ไปเทศน์ติด ๆกัน วัดไม่ห่างกันมากนัก มีโยมคนหนึ่งแกตามไปฟังทุกครั้ง ท่านก็แปลกใจว่า โยมคนนี้ เทศน์วัดนั้นก็ไปฟัง เทศน์วัดนี้ก็มาฟัง เทศน์อยู่สามครั้งด้วยกัน ก็บอกกับโยมที่ไปกับหลวงพ่อว่าแกตามไปฟังนั้นเพื่อจะติว่าเทศน์วัดนั้นกับวัดนี้ จะผิดกันบ้างไหม แกฟังมาสามครั้งแล้ว หาที่ติไม่ได้ พระแก่นี้ใช้ได้แล้ว หลวงพ่อว่ากัณฑ์กุมารนี้เทศน์ให้ดีแล้วกำหนดเวลาประมาณสามชั่วโมงจึงจะจบ หลวงพ่อเป็นนักเทศน์อยู่หลายปี จนพระสมุห์ชุ่ม ขนฺธสโร ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดหนองโพมรณภาพแล้ว หลวงพ่อเดิมก็มีอายุมากขึ้นและท่านลาออกจากเจ้าอาวาส หลวงพ่อน้อยจึงรับตำแหน่ง เจ้าอาวาสวัดหนองโพ และเป็นเจ้าคณะตำบลหนองโพ เมื่อวันที่ ๑๗ มิถุนายน ๒๔๙๑ จึงเลิกเทศน์เพราะมีหน้าที่การงานรัดตัวหาเวลาไม่ค่อยได้ และได้รับแต่งตั้งเป็นพระอุปัชฌาย์เมื่อปี ๒๔๙๔ แล้วได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็นพระครูนิพนธ์ธรรมคุต พระครูสัญญาบัตรชั้นตรี เมื่อปี ๒๕๐๐ ต่อมาเลื่อนเป็นพระครูสัญญาบัตรชั้นโท ในปี ๑๕๑๒ และเลื่อนเป็นพระครูสัญญาบัตรชั้นเอก เมื่อปี ๒๕๒๑

 เมื่อหลวงพ่อเดิมมรณภาพไปแล้ว กุฏิก็เก่าชำรุดทรุดโทรมมากแล้วหลวงพ่อน้อยต้องไปหาไม้มาทำกุฏิต้องไปค้างคืนรอนแรมในป่าเวลาหน้าแล้งเมื่อชาวบ้านเสร็จจากนา ยกครัวกลับมาบ้าน ก็ชวนโยมไปหาไม้ เข้าดงด่านตาพัน พุเม่น หนองรั้ว ตัดฟันไม้แล้วขอแรงเกวียนชาวบ้านไปเข็นมาบ้าง ท่อนใหญ่ ๆ  ก็จ้างรถยนต์บรรทุกมาบ้าง นำมาเลื่อยที่วัดหนองโพจ้างพวกเลื่อยไม้ที่มาจากจังหวัดแพร่ให้เลื่อยโดยมากเลื่อยกันเองบ้าง เอามาทำกุฏิเสนาสนะให้เข้าระเบียบต่อมา

 มูลเหตุในการสร้างวัตถุมงคลของหลวงพ่อน้อยนั้นเกิดขึ้นเมื่อประมาณปี พ.ศ. ๒๕๐๕ ท่านไปธุระที่ตำบลตาคลีหรือที่ไหนที่จะต้องขึ้นรถไฟ เมื่อเดินผ่านตลาดหน้าสถานีหนองโพ นางบุญยืน ไทยจงรักษ์ ก็บอกลูกชายอายุ ๔-๕ ขวบ ว่าหนู หลวงตามาแล้วไปธุระหลวงตาซิลูกเด็กก็เข้ามาไหว้หลวงพ่อ แล้วขอพระ ว่าหลวงตาขอพระให้ผมบ้าง ท่านก็ตอบว่า กูไม่มีว่ะ ไอ้หนู เมื่อเขาให้ไปไหว้หลวงพ่อครั้งใดก็ขอพระทุกทีหลายครั้งเข้า เด็กก็ว่าให้ว่าหลวงตานี่บวชมาตั้งหลายปีแล้วจะทำพระไว้แจกลูกหลานมั่งก็ไม่ได้ นางบุญยืน จึงว่าแก่ลูกชายว่า แกไปว่าหลวงตาอย่างนั้นได้หรือแล้วจะทำโทษเด็กหลวงพ่อก็ห้ามว่าแกอย่าไปว่าเด็กเลยเพราะมันพูดถูกแล้ว แต่นั้นมาหลวงพ่อจึงได้เริ่มสร้างเหรียญสองหน้าขึ้นเป็นครั้งแรก เมื่อ พ.ศ. ๒๕๐๔  และเมื่อมีความจำเป็นต้องใช้เงินมากในคราวสร้างศาลาการเปรียญจึงจัดทำขึ้นมาครบทุกอย่าง ในปี พ.ศ. ๒๕๑๖ สำหรับ รูปหล่อหลวงพ่อเดิม ที่หลวงพ่อน้อยท่านจัดสร้างขึ้นนั้น ด้วยเนื้อทองเหลืองผสมโลหะเก่า กระแสเนื้อจะออกทองเหลืองปนทองแดง

ก้นอันเป็นเอกลักษณ์ในรูปหล่อรุ่นปี 2516 โดยท่านจารยันต์ นะพุฒซ้อน อันเป็นเอกลักษณ์ของวัดหนองโพ โดยในสมัยพระเดชพระคุณ หลวงพ่อเดิม ท่านยังมีชีวิตอยู่ท่านได้ให้ หลวงพ่อน้อย ท่านจารยันต์ในรูปหล่อของท่านมาตลอด จนหลวงพ่อเดิม ท่านมรณภาพ หลวงพ่อน้อย ท่านก็ได้จารยันต์นี้มาตลอด  ลักษณะลายเส้นมีความอ่อนช้อยสวยงาม  เส้นคม สวยงาม

หลวงพ่อน้อยจึงถึงแก่มรณภาพ เมื่อวันที่ ๑๕ พฤศจิกายน ๒๕๓๓ เวลา ๒๓.๒๐ น. ที่โรงพยาบาลราชวิถี สิริรวมอายุได้ ๘๒ ปี ๕ เดือน ๒๔ วัน รวม ๖๓ พรรษา

☎ติดต่อโทร.080-554-9818.........มนต์คง  หอมแสน (หนู)